Türk milletinin temel değerlerinden olan Ahilik insanlar arasındaki ticaret ve toplumsal ilişkilerde dürüstlük, güvenilirlik, iş ve meslek ahlakına saygı, hak ve hukuka riayet etme, saygılı, şefkatli, güler yüzlü olma gibi ilkeleri esas almış bir yaşam tarzıdır. Ahilik, günümüz evrensel değerleriyle uyum gösteren bir kültür medeniyet hazinesidir. Her milletin zaman zaman inişli çıkışlı dönemleri olmaktadır. Ahilik sistemi de 13-14. yüzyılda Türk milletinin yeniden dirilişine katkıda bulunmuş tamamen bizim öz kültürümüz olan, Anadolu’nun Türkleşmesi ve İslamlaşmasıyla meslek ve ticaretin gelişmesinde en önemli rol oynayan kuruluşlardandır. Ahiliğin temel kuralı alın teriyle geçinmektir. Yardımlaşma ve toplum düzenini koruma ilkeleridir. Zaman içinde değişime uğrayan Ahi teşkilatı, 17. yüzyılda loncalara dönüşmeye başladı. Osmanlı Devleti’nin gerileme döneminde tümüyle dağılarak loncaların içinde kayboldu. Daha sonra az sayıda kalan Ahi teşkilatları, 1925’te kapatıldı. Bununla birlikte Ahilerin ticaretle ilgili kural ve ideallerinin etkisi, kooperatif, sigorta ve bankacılık sistemleri gibi alanlarda günümüze kadar sürdü. Kırsal bölgelerde hala görülen imece gibi adetlerde de Ahiliğin günümüze kadar gelen etkisini görmek olanaklıdır. Ahilik, Türk illerinde yayılmış olan “mesleki” karakterli kurumlardır. Bu birlikler, başta mensupları olmak üzere, insanlar arasında dayanışma ve yardımlaşma kurmaya çalışmışlardır. İlhamını İslam’dan alan bir Türk yorumu olan Ahilik sistemi “sanat altın bileziktir” anlayışıyla halkımızın meslek sahibi olması yönünde çağları delen mesajını tıpkı sevgili Peygamberimizin “iki günü eşit olan aldanmıştır” idealiyle bütünleşmiştir. Kitabın Künyesi: Akdağ Ömer & Kurtuluş Meltem (2019), Ahilik ve Meslek Ahlakı, KTO Karatay Üniversitesi Yayınları, Konya
